ก่อนอื่น เราจะไปที่ศาลเจ้าโอซาก้าเท็นมังกุหรือที่รู้จักกันในชื่อ "เท็นจินซังแห่งเท็มมะ" ยาสุนาริ คาวาบาตะเกิดเมื่อวันที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2442 ซึ่งอยู่ทางตะวันออกเล็กน้อยของประตูหน้าของศาลเจ้าโอซาก้า เท็นมังกุ ในบริเวณที่ร้านอาหารญี่ปุ่น ``ไอโออิโระ'' ตั้งอยู่ในปัจจุบัน ด้านหน้าประตูมีอนุสาวรีย์หินเขียนว่า ``บ้านเกิดของยาสุนาริ คาวาบาตะ'' เออิคิจิ พ่อของยาสุนาริเปิดคลินิกในฐานะแพทย์เวชปฏิบัติในเมืองเท็มมะ เขตคิตะ โอซาก้า จากนั้นจึงไปที่โคโนะฮานะโช เขตคิตะ เมืองโอซาก้า แต่เออิคิจิ พ่อของยาสุนาริเปิดคลินิกเป็นแพทย์เวชปฏิบัติ แต่เขาติดวัณโรคปอดและเสียชีวิต ก่อนที่ยาสุนาริจะมีอายุได้หนึ่งขวบ เขาย้ายไปอยู่ใกล้บ้านพ่อแม่ของเก็นผู้เป็นแม่ของเขา (ในเขตฮิกาชิโยโดกาวะในปัจจุบัน) แต่แม่ของเธอก็เสียชีวิตในเดือนมกราคม พ.ศ. 2444 เช่นกัน ยาสุนาริซึ่งสูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่อายุยังน้อย ถูกปู่ย่าตายายรับเลี้ยงไว้ในปีถัดมา และย้ายไปอยู่ที่ซึ่งปัจจุบันคือชุคุคุโช เมืองอิบารากิ และหมู่บ้านโทโยคาวะ เขตมิชิมะ จังหวัดโอซาก้า จากที่นี่ ให้นั่งรถไฟฮังคิวไปยังอิบารากิ

เมืองอิบารากิอยู่ห่างจากสถานี Hankyu Osaka Umeda ประมาณ 20 นาที ยาสุนาริย้ายจากโอซาก้ามายังบริเวณนี้พร้อมกับปู่ย่าตายายเมื่อประมาณ 100 ปีที่แล้ว และแม้ว่าร่างกายจะอ่อนแอ แต่เขาเติบโตขึ้นมาด้วยความรักของปู่ย่าตายาย ที่โรงเรียนประถมศึกษาทั่วไปโทโยคาวะ (ปัจจุบันคือโรงเรียนประถมศึกษาโทโยคาวะ) ซึ่งเขาเข้าเรียนในเดือนเมษายน พ.ศ. 2449 เขาได้ผลงานที่ดีเยี่ยม ตามเอกสาร คะแนนทั้งหมดของเขาในปีแรกเป็นเกรด A และในภาษาญี่ปุ่น เขาได้เกรด A ในทุกเกรด ยกเว้นปีที่สองของเขา ในปี 1912 เขาเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมต้นอิบารากิเขตการปกครองโอซาก้า (ปัจจุบันคือโรงเรียนมัธยมปลายอิบารากิเขตการปกครองโอซาก้า) แต่เมื่ออยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เขาได้เผชิญหน้ากับความตายของอาจารย์ที่เคารพนับถือของเขา มิสเตอร์จินิชิโระ คุราซากิ ยาสุนาริและนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ทุกคนจัดงานศพของอาจารย์ที่อิบารากิ เบตสึอิน ซึ่งอยู่ห่างจากสถานีอิบารากิโดยใช้เวลาเดินเพียง 1 นาที ยาสุนาริเขียนข้อความเกี่ยวกับงานศพ และได้รับการตีพิมพ์ในนิตยสาร ``Danran'' ภายใต้ชื่อ ``แบกโลงศพของอาจารย์ไว้บนไหล่ของฉัน'' สถานที่แห่งนี้ซึ่งพรสวรรค์ของเขาเบ่งบาน ตอนนี้มีโรงเรียนอนุบาลอยู่ด้วย และเสียงของเด็กๆ ก็พึมพำไปด้วย ฉันอดไม่ได้ที่จะกดชัตเตอร์ไปที่งานแกะสลักไม้อันประณีตบนหลังคาห้องโถงหลัก เมืองอิบารากิอยู่ห่างจากอุเมดะ โอซาก้าประมาณ 20 นาทีโดยรถไฟฮันคิว ยาสุนาริย้ายจากโอซาก้ามายังบริเวณนี้พร้อมกับปู่ย่าตายายเมื่อประมาณ 100 ปีที่แล้ว และแม้ว่าร่างกายจะอ่อนแอ แต่เขาเติบโตขึ้นมาด้วยความรักของปู่ย่าตายาย ที่โรงเรียนประถมศึกษาทั่วไปโทโยคาวะ (ปัจจุบันคือโรงเรียนประถมศึกษาโทโยคาวะ) ซึ่งเขาเข้าเรียนในเดือนเมษายน พ.ศ. 2449 เขาได้ผลงานที่ดีเยี่ยม ตามเอกสาร คะแนนทั้งหมดของเขาในปีแรกเป็นเกรด A และในภาษาญี่ปุ่น เขาได้เกรด A ในทุกเกรด ยกเว้นปีที่สองของเขา ในปี 1912 เขาเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมต้นอิบารากิเขตการปกครองโอซาก้า (ปัจจุบันคือโรงเรียนมัธยมปลายอิบารากิเขตการปกครองโอซาก้า) แต่เมื่ออยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เขาได้เผชิญหน้ากับความตายของอาจารย์ที่เคารพนับถือของเขา มิสเตอร์จินิชิโระ คุราซากิ ยาสุนาริและนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ทุกคนจัดงานศพของอาจารย์ที่อิบารากิ เบตสึอิน ซึ่งอยู่ห่างจากสถานีอิบารากิโดยใช้เวลาเดินเพียง 1 นาที ยาสุนาริเขียนข้อความเกี่ยวกับงานศพ และได้รับการตีพิมพ์ในนิตยสาร ``Danran'' ภายใต้ชื่อ ``แบกโลงศพของอาจารย์ไว้บนไหล่ของฉัน'' สถานที่แห่งนี้ซึ่งพรสวรรค์ของเขาเบ่งบาน ตอนนี้มีโรงเรียนอนุบาลอยู่ด้วย และเสียงของเด็กๆ ก็พึมพำไปด้วย ฉันอดไม่ได้ที่จะกดชัตเตอร์ไปที่งานแกะสลักไม้อันประณีตบนหลังคาห้องโถงหลัก

ร้านหนังสือแห่งนี้ก่อตั้งในปี 1895 และตั้งอยู่ทางด้านซ้ายของทางเข้าถนนช้อปปิ้งอิบารากิชินไซบาชิ ห่างจากอิบารากิเบตสึอินโดยใช้เวลาเดินเพียง 1 นาที ในสมัยไทโช นักเรียนมัธยมต้น เช่น ยาสุนาริ คาวาบาตะ และโซอิจิ โอยะ แวะมาเยี่ยมชม ว่ากันว่า Yasunari นั้นเป็นหนอนหนังสือ แม้ว่าเขาจะประสบปัญหาในการหาเงินมาซื้อหนังสือก็ตาม อาคารไม้สองชั้นตั้งแต่ตอนที่เปิดร้านครั้งแรกยังคงอยู่จนกระทั่งเมื่อสามปีที่แล้ว แต่ชั้นแรกปัจจุบันเป็นร้าน 99 เยน และชั้นสองเป็นสำนักงานของร้านหนังสือ ป้ายบอกทางเก่าแก่นี้ได้รับการเก็บรักษาไว้เพื่อเตือนความทรงจำในสมัยนั้น ดังนั้นอย่าลืมแวะชม

เดินจาก Toratani Shoten ไปทางโรงเรียนมัธยมประจำจังหวัดอิบารากิประมาณ 6-7 นาที มีร้านหนังสือในอาคารสีขาว 4 ชั้นหันหน้าไปทางถนนสายหลักด้วย ว่ากันว่าหนุ่มคาวาบาตะมักจะซื้อหนังสือที่เขาอยากได้จากร้านนี้มาอ่าน ป้ายเก่าตั้งแต่สมัยนั้นได้รับการอนุรักษ์ไว้ข้างทางเข้า บริเวณนี้มักมีผู้ชื่นชอบวรรณกรรมของคาวาบาตะมาเยี่ยมชม และมีร้านค้าในบริเวณใกล้เคียงมากมาย เช่น ร้านเสื้อผ้าตะวันตกโอคามูระ ร้านยาสูบโฮริอุจิ และคิชิดะ ชินโด ซึ่งไม่เปิดอีกต่อไปแต่มีป้ายบอกคิดถึง เมืองนี้โชคดีที่รอดพ้นจากการโจมตีทางอากาศในช่วงสงครามครั้งล่าสุด และมีบ้านส่วนตัวเก่าๆ กระจายอยู่ทั่วไป ขณะที่มองไปรอบๆ ฉันก็ข้ามสี่แยกหน้าโฮริฮิโระ อาซาฮิโดะ และเดินต่อไปอีกไม่กี่นาทีก็ถึงโรงเรียนมัธยมอิบารากิ

มาถึงโรงเรียนมัธยมประจำจังหวัดอิบารากิซึ่งมีอนุสรณ์สถานวรรณกรรม ทันทีที่เข้าสู่ทางเข้าหลัก จะมีสำนวนสี่ตัวอักษรที่เขียนว่า ``อิบุน ไคโตโม'' ``การพบปะเพื่อนฝูงผ่านการเขียน'' เป็นวลีในคัมภีร์กวีนิพนธ์ที่หมายถึง ``มิตรภาพผ่านการเรียนรู้'' เมื่อยาสุนาริ คาวาบาตะ สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนในปี พ.ศ. 2462 ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม โรงเรียนได้มอบหมายให้สร้างอนุสาวรีย์นี้และได้รับคำพูดของเขาเกี่ยวกับอนุสาวรีย์ ซึ่งสร้างเสร็จในเวลาต่อมา อาจต้องขอบคุณบทเรียนจากรุ่นพี่ผู้ยิ่งใหญ่ ทำให้โรงเรียนมัธยมประจำจังหวัดอิบารากิกลายเป็นโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งในจังหวัด

เดิน 15 นาทีจากโรงเรียนมัธยมประจำจังหวัดอิบารากิอีกครั้ง เล็งไปที่ถนนสายหลักซึ่งเป็นที่ตั้งของร้านหนังสือโทราทานิ และเดินทางต่อไปยังถนนคาวาบาตะ คุณจะมาถึงพิพิธภัณฑ์วรรณกรรมคาวาบาตะ ยาสุนาริ ในปี 1968 เมืองอิบารากิได้มอบรางวัลให้กับยาสุนาริ คาวาบาตะ ซึ่งเป็นบุคคลแรกในญี่ปุ่นที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ตำแหน่ง ``พลเมืองกิตติมศักดิ์ของเมืองอิบารากิ'' และเปิดพิพิธภัณฑ์วรรณกรรมยาสุนาริ คาวาบาตะ มีการจัดแสดงสิ่งของประมาณ 400 ชิ้น เช่น งานเขียน สิ่งของ จดหมาย ต้นฉบับ และการพิมพ์ครั้งแรกของยาสุนาริ คาวาบาตะ พร้อมด้วยรูปถ่ายของยาสุนาริ คาวาบาตะ มีมุมพิเศษที่ใช้แผงอิเล็กทรอนิกส์แนะนำสถานที่ที่เชื่อมโยงกับเด็กๆ และแบบจำลองบ้านที่พวกเขาอาศัยอยู่กับปู่ย่าตายาย คุณยังสามารถอ่านว่าผลงานชิ้นเอกชิ้นหนึ่งของเขา ``Diary of a 16 Year Old'' ถือกำเนิดได้อย่างไร ในเดือนมิถุนายน เดือนเกิดของยาสุนาริ เราจะจัด ``นิทรรศการพิเศษฉลองเดือนเกิด''

กลับจากหอรำลึกถึงป้ายรถเมล์ศาลากลาง แล้วขึ้นรถบัสฮังคิวอีก 20 นาที ลงที่ป้ายรถบัสชุคุโช แล้วเดินไปทางตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 100 ม. เพื่อไปยังสถานที่ทางประวัติศาสตร์ ยาสุนาริถูกปู่ย่าตายายรับเลี้ยงไว้ตอนที่เขาอายุน้อยกว่า 3 ขวบ และอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้จนกระทั่งปู่ของเขาเสียชีวิตเมื่อเขาเป็นนักเรียนปีที่สามที่โรงเรียนมัธยมต้นอิบารากิเขตการปกครองโอซาก้า (ปัจจุบันคือโรงเรียนมัธยมประจำจังหวัดอิบารากิ) ปัจจุบัน โทมิเอะ คาวาบาตะ หลานสาวของเธอและครอบครัวของเธออาศัยอยู่ที่นั่น ว่ากันว่ายาสุนาริเดินประมาณ 6 กม. จากบ้านหลังนี้ไปยังโรงเรียนมัธยมต้นทุกวัน และจะปีนต้นสนในสวนแล้วอ่านหนังสือบนยอดนั้น นึกถึงยาสุนาริสาวน้อยร่าเริงขึ้นมา

ใช้เวลาหนึ่งวันในการเยี่ยมชมสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับยาสุนาริ คาวาบาตะ ปิดท้ายด้วยการไปเยี่ยมชมศาลเจ้าสุมิโยชิไทชะ สัญลักษณ์ของศาลเจ้าสุมิโยชิไทฉะ หรือที่รู้จักกันในชื่อ "สุมิโยซัง" และยังเป็นที่รู้จักในนามเทพเจ้าแห่งท้องทะเล คือสะพานโซริสีแดงชาด ยาสุนาริ คาวาบาตะเขียนเกี่ยวกับสะพานสูงชันที่ทอดข้ามสระน้ำในนวนิยายของเขาเรื่อง ``โซริฮาชิ'' โดยกล่าวว่า ``การลงไปนั้นอันตรายมากกว่าการขึ้นไป'' อนุสาวรีย์หินที่มีทางเดินนั้นยังคงอยู่ใกล้สะพาน ภาพสะท้อนของสะพานบนผิวน้ำอันเงียบสงบนั้นสวยงามและชุ่มชื้น และคุณมั่นใจได้เลยว่าจะได้สัมผัสประสบการณ์ความงามแบบญี่ปุ่นที่ยาสุนาริ คาวาบาตะชื่นชอบ