ในสมัยจักรพรรดิ์ซุยนินองค์ที่ 11 โนมิ โนะ ซูคุเนะ ตระกูลที่ทรงอำนาจจากอิซุโมะได้รับดินแดนนี้เป็นรางวัลจากการชนะการแข่งขันซูโม่กับไทมะ โนะ เคฮายะ ว่ากันว่าศาลเจ้านี้เริ่มต้นเมื่อซูซาโนะโอะ โนะ มิโคโตะประดิษฐานอยู่ ในช่วงกลางยุคเฮอัน มันถูกประดิษฐานร่วมกับสุกาวาระ โนะ มิจิซาเนะ ผู้สืบเชื้อสายมาจากโนมิ โนะ ซูคุเนะ แต่กลับทรุดโทรมลงหลังจากถูกไฟไหม้ในช่วงสงครามเซนโงกุ หลังจากนั้นโทโยโทมิ ฮิเดโยชิปกป้องเขาในฐานะเทพเจ้าที่ปกป้องประตูปีศาจของปราสาทโอซาก้า และตั้งแต่นั้นมาก็ได้รับความนิยมในฐานะเทพผู้พิทักษ์เพื่อปัดเป่าปีศาจและปกป้องผู้คนทางตอนเหนือของคาวาจิ ในปี 1602 โทโยโทมิ ฮิเดโยริ โดยมีคัตสึโมโตะ คาตากิริเป็นหัวหน้าผู้พิพากษา ได้ซ่อมแซมและสร้างศาลเจ้าหลัก ประตูทิศใต้ และพื้นที่อื่นๆ ห้องโถงหลักของซันเก็นฉะที่สร้างขึ้นในสไตล์ดั้งเดิม มีหลังคาเปลือกไม้ไซเปรสและแลคเกอร์สีแดงสด ถูกกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญของชาติในฐานะอาคารที่แสดงออกถึงแก่นแท้ของสถาปัตยกรรมโมโมยามะ เพื่อเป็นเกียรติแก่เทพผู้สถิตย์ มิชิซาเนะ ซูกาวาระ มีการปลูกต้นพลัมสีแดงและสีขาวจำนวนมากในบริเวณนี้ เพื่อทำให้ต้นฤดูใบไม้ผลิสดใสขึ้น