สะพานนี้สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2419 เพื่อเป็นสะพานแห่งที่สี่จากต้นน้ำลำธารของแม่น้ำอิทาจิโบริในอดีต ชื่อสะพานมาจากการที่สร้างเสร็จในสมัยเมจิ ในปีพ.ศ. 2470 ได้มีการสร้างขึ้นใหม่เป็นสะพานคานเหล็ก และมีโคมไฟทองแดงตั้งตระหง่านเหมือนโคมไฟบนเสาหินแกรนิตหลัก ราวบันไดดูเหมือนจะตกแต่งด้วยลวดลายวาราบิบนหางม้า ซึ่งเป็นการออกแบบที่ไม่ธรรมดาในสมัยนั้น สะพานนี้หายไปในปี 1956 เมื่อแม่น้ำทาชิอุริ โฮริกาวะถูกยึดคืน แต่เพื่อเป็นการรำลึกถึงการพัฒนาของพื้นที่เนื่องจากการเปิดสะพาน ชื่อ "เมจิ" จึงถูกนำมาใช้เป็นชื่อของสหพันธ์ท้องถิ่นของสมาคมบริเวณใกล้เคียงและโรงเรียนประถมศึกษา มันยังคงสืบทอดกันในท้องถิ่นจนทุกวันนี้ ปัจจุบันมีอนุสาวรีย์ตั้งอยู่บริเวณที่สะพานเคยตั้งไว้