ถนนที่ทอดยาวจากตะวันตกไปตะวันออกประมาณ 1 กม. ข้ามนิชิเท็นมะ และเรียงรายไปด้วยร้านค้าประมาณ 90 ร้าน รวมถึงร้านขายงานศิลปะโบราณและหอศิลป์ เดิมทีได้รับการพัฒนาให้เป็นแนวทางหลักในการไปยังศาลเจ้าโอซาก้าเท็นมังกุ และในช่วงต้นสมัยใหม่ ผู้คนจำนวนมากอาศัยอยู่ใกล้ ๆ รวมถึงเฮอิฮาจิโระ โอชิโอะ ผู้ศึกษาโยเมกากุขณะทำหน้าที่เป็นโยริกิ และโซอิน นิชิยามะ ปรมาจารย์เร็งกะและไฮกุซึ่งมีลูกศิษย์เป็นไซคาคุ อิฮาระ และไรซัน โคนิชิ เป็นที่รู้จักในฐานะเมืองแห่งวัฒนธรรม ในช่วงยุคไทโช มีโรงเตี๊ยม ร้านอาหาร และโรงภาพยนตร์ถูกสร้างขึ้นที่นั่น และหลังสงคราม จำนวนร้านขายของโบราณก็เริ่มเพิ่มขึ้น เนื่องจากมีศาลและสำนักงานกฎหมายอยู่ทางด้านทิศใต้ จึงมีทนายความและสำนักงานผู้จดบันทึกการพิจารณาคดีจำนวนมาก ซึ่งทำให้พื้นที่นี้ค่อนข้างมีบรรยากาศทางวิชาการ เทศกาลโบราณจัดขึ้นบนถนนทุกฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง ในช่วงเทศกาลเท็นจินฤดูร้อน ริคุโทเกียวจะสวมชุดย้อนยุคเดินผ่านโออิมัตสึโจ และทั่วทั้งย่านก็เต็มไปด้วยผู้คน