เป็นศาลเจ้าชิกิไนที่ถูกเปรียบเทียบกับศาลเจ้าซากุไร (เขตโอโทริ จังหวัดอิซึมิ) ใน "เอ็นกิชิกิ จินเมียวโจ" ไม่ทราบวันที่ก่อตั้ง แต่เชื่อกันว่าครอบครัวของอาซาโอมิ ซากุราอิ ซึ่งอาศัยอยู่ในภูมิภาคนี้ ได้สักการะบรรพบุรุษของพวกเขา ทาเคอุจิ ซูคุเนะ โนะ มิโคโตะ (เคนุจิ ซูคุเนะ) ในปีที่ 5 ของการครองราชย์ของจักรพรรดิซุยโกะ (พ.ศ. 597) ศาลเจ้าฮาจิมังกุได้ประดิษฐานอยู่และเทพองค์ปัจจุบันก็ประดิษฐานอยู่ที่นั่นและมีความเจริญรุ่งเรืองถึงขีดสุดในฐานะผู้พิทักษ์ทั่วไปของคามิจิงโกะ อำเภอโอโทริ จังหวัดอิซึมิ อย่างไรก็ตาม ในปี 1577 ถูกทำลายด้วยการยิงของทหารโดยโอดะ โนบุนากะ และศาลเจ้าก็ถูกทำลาย ศาลเจ้าทั้งหมด ยกเว้นศาลเจ้าหลักก็หายไป ห้องโถงสักการะอยู่ในรูปแบบของวาริไฮเดน (วาริไฮเดน) โดยมีทางเดินผ่านพื้นดินที่เรียกว่า ``เมโด'' (ทางม้า) ตรงกลาง และเป็นตัวอย่างที่เป็นตัวแทนของสถาปัตยกรรมในสมัยคามาคุระตอนต้น (อาคารประจำชาติ สมบัติ). ในเทศกาลฤดูใบไม้ร่วงที่จัดขึ้นในวันอาทิตย์ใกล้กับวันที่ 5 ตุลาคมของทุกปี จะมีพิธีเต้นรำพิธีกรรมที่เรียกว่า ``นิวาดานิ โนะ คูโดริ'' นอกจากนี้ยังถูกกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชาติอีกด้วย