ถนนทาเคอุจิเป็น "ทางหลวงแห่งชาติ" ที่เก่าแก่ที่สุด ถูกสร้างขึ้นในสมัยอาสึกะและต่อมาได้ขยายความยาวรวมประมาณ 30 กม. เชื่อมต่อซาไกและโทมาจิในนารา เดิมทีป็นถนนสําหรับการขุด Sanukite ซึ่งใช้เป็นวัสดุสําหรับเครื่องมือหินที่ภูเขานิโจ แต่ในปีในปีซุยโกะที่ 21 (613) ได้รับการพัฒนาเป็นถนนสาธารณะที่เชื่อมต่อท่าเรือนานิวะกับเมืองหลวงของอาสึกะ ตั้งแต่นั้นมาวัฒนธรรมต่างประเทศ เช่นพุทธศาสนาและทูตจากต่างประเทศได้เข้าสู่เมืองหลวงโดยใช้ทางหลวงเส้นนี้ หลังจากย้ายเมืองหลวงไปยังเฮโจเคียวในนาราในปี 710 ถนนถูกใช้โดยผู้คนที่มุ่งหน้าไปยังKaminotaishi ที่เจ้าชายโชโตกุนอนหลับเพื่อตอบสนองต่อความศรัทธาที่มากขึ้นในเจ้าชายโชโตกุ และในตอนท้ายของยุคกลางถนนเส้นนี้ถูกใช้เป็นถนนเศรษฐกิจที่เชื่อมต่อเมืองปกครองตนเองของซาไกและยามาโตะ และในสมัยเอโดะประชาชนใช้เป็นถนนสําหรับเดินทางไปนมัสการวัดและศาลเจ้า ซึ่งบทบาทของถนนเส้นนี้เปลี่ยนไปตามกาลเวลา ชื่อถนน "ทาเคอุจิไคโด" ได้ถูกตั้งขึ้นในยุคเมจิเมื่อมีการปรับปรุงถนนไหล่เขาทาเคอุจิ ซึ่งปัจจุบันมีผู้คนใช้เส้นทางนี้มากมาย พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ทาเคอุจิไคโดนําเสนอประวัติทางหลวงทาเคอุจิกับเมืองไทชิ และข้อมูลขนบธรรมเนียมและความเชื่อถือของชาวบ้านที่สืบทอดกันมา ที่เกี่ยวข้องกับเมืองทาเคอุจิไคโดและไทชิ โดยแบ่งออกเป็น 4 ยุคและธีม "ถนนหิน" โบราณ "ถนนที่เก่าแก่ที่สุดและไดโด" ในยุคอาสึกะ "ถนนแห่งความศรัทธาไทชิ" และ "ถนนสามัญชนทั่วไป" นอกจากนี้ยังมีมัลติวิชั่น แสดงภาพเครื่องมือหิน เครื่องปั้นดินเผา ภาพวาดของเจ้าชายโชโตกุและพระพุทธรูป เป็นต้น